reproductieve Immunologie

Wat is reproductieve immunologie?Reproductieve immunologie heeft betrekking op de manier waarop het immuunsysteem van een vrouw reageert als zij zwanger wordt. Meestal werkt je immuunsysteem door binnenvallende cellen te bestrijden die het niet herkent omdat ze je genetische code niet delen. Sommige wetenschappers hebben gesuggereerd dat hetzelfde met een foetus kan gebeuren omdat het een andere genetische code heeft dan die van zijn moeder. Het lichaam van een vrouw kan de foetus ‘afstoten’ omdat haar immuunrespons niet goed wordt onderdrukt.

deze theorie is op grote schaal in diskrediet gebracht en er is geen overtuigend bewijs dat immuunafstoting van de foetus ooit voorkomt bij vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen. In plaats daarvan weten wetenschappers nu dat tijdens de zwangerschap het immuunsysteem van de moeder werkt met het immuunsysteem van de foetus om de placenta te helpen ontwikkelen.

de onderstaande informatie is gebaseerd op de laatste onderzoeken en meningen van deskundigen over reproductieve immunologie (tot februari 2015).

de term auto-immuunziekte verwijst naar een gevarieerde groep van meer dan 80 ernstige, chronische ziekten waarbij bijna elk menselijk orgaansysteem betrokken is. Bij al deze ziekten, het immuunsysteem van het lichaam wordt verkeerd gericht, en aanvallen de organen die het werd ontworpen om te beschermen. Ongeveer 75% van de auto-immuunziekten komen voor bij vrouwen, meestal tijdens de vruchtbare jaren.

“getroffen vrouwen hebben twee lagen behandeling nodig: een eerste laag om zwanger te worden en een tweede om zwangerschapsverlies na de conceptie te voorkomen.”

auto-immuunziekten kunnen het bindweefsel aantasten, het weefsel dat verschillende weefsels en organen aan elkaar bindt. Het kan ook invloed hebben op de zenuwen, spieren, endocriene systeem, en gastro-intestinale systeem. Er zijn een groot aantal auto-immuunziekten, met multiple sclerose, Hashimoto ‘ s thyroiditis, reumatoïde artritis die enkele van de meest voorkomende.

omdat een abnormale immuunfunctie zowel de vruchtbaarheid als het risico op een miskraam kan beïnvloeden, hebben de getroffen vrouwen twee lagen behandeling nodig: een eerste laag om zwanger te worden en een tweede om zwangerschapsverlies na de conceptie te voorkomen. Dit is een heel belangrijk punt: het zou geen zin hebben om vruchtbaarheidsbehandeling te krijgen om zwanger te worden, alleen om een emotioneel pijnlijk en potentieel vermijdbaar zwangerschapsverlies te ervaren.

NK-geactiveerde cellen

die lijden aan een miskraam kunnen een zeer verontrustende ervaring zijn, maar voor veel vrouwen is hun volgende zwangerschap een normale. Voor vrouwen, echter, die lijden aan een terugkerende miskraam, waar ze hebben drie of meer op een rij, het kan volkomen verwoestend zijn.

frustrerender is nog steeds dat in veel gevallen – meer dan de helft – artsen niet in staat zijn een onderliggende oorzaak te vinden of meer dan een handvol behandelingsopties bieden.Onderzoekers van de Universiteit van Warwick beweren nu een doorbraak te hebben bereikt. Niet alleen door een steviger pleidooi voor de rol van natural killer (NK) immuuncellen in sommige gevallen van recidiverende miskraam, maar ook door het overbruggen van de kloof tussen wetenschappers en de medische sector in wat een controversieel onderzoeksgebied is geworden.

ondanks hun naam Spelen NK-cellen eigenlijk een gunstige rol bij de ontwikkeling van een embryo. Maar abnormaal hoge niveaus van NK-cellen worden gevonden in de baarmoeder van sommige vrouwen (ongeveer een zesde) die recurrent miskraam. NK-cellen zijn een belangrijke speler in het aangeboren immuunsysteem, dat kan worden geactiveerd om het lichaam te verdedigen tegen infectie. Een theorie is dat ze in sommige gevallen een embryo kunnen stoppen met implanteren in de baarmoeder.

over dit mechanisme is echter weinig bekend. En de potentiële rol die NK-cellen kunnen spelen bij terugkerende miskramen heeft aanzienlijke controverse veroorzaakt.

de auteurs van de nieuwe studie, gepubliceerd in het Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, leggen een verband tussen meer NK-cellen in het baarmoederslijmvlies en een gebrekkige productie van natuurlijke steroïden. Het hebben van deze tekortkoming leidt op zijn beurt tot een vermindering van de vorming van vetten en vitamines die essentiële voeding bieden tijdens de zwangerschap. Zij stellen voor dat NK-cellen als indicator van steroiddeficiëntie kunnen worden gebruikt.

steroïden, waarvan wordt aangenomen dat ze werken door het percentage NK-cellen in de baarmoeder te verminderen, worden vaak gebruikt als behandeling voor terugkerende miskramen en lijken sommige vrouwen te helpen een normale zwangerschap te krijgen. Maar veel deskundigen zijn het erover eens dat dit is meer gebaseerd op empirisch bewijs dat een stevige wetenschappelijke begrip.Siobhan Quenby, hoogleraar verloskunde aan de Warwick Medical School en een van de auteurs van de studie, zei dat behandelingen voor terugkerende miskramen vaak “uit giswerk, niet wetenschap” kwamen en zei dat het onderzoek een “uitstekende wetenschappelijke rechtvaardiging voor steroïde-gebaseerde behandeling bood om miskramen te voorkomen.”

” als u NK-cellen in het bloed heeft, doen ze zaken als het bestrijden van infecties. In de baarmoeder hebben ze ook een goede functie – ze helpen bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van de bloedtoevoer naar de foetus.

” maar we hebben nu licht aan het einde van de tunnel; in sommige opzichten heeft iedereen gelijk. NK cellen zijn goed, maar high-end NK cellen worden ook geassocieerd met lokale steroïde deficiëntie.”Quenby zei dat het onderzoek suggereert dat de deficiëntie veroorzaakt een toename van het hogere percentage NK-cellen, in plaats van andersom.Nick Macklon, hoogleraar verloskunde en Gynaecologie aan de Southampton University en expert in IVF, zei: “het probleem is dat we de mechanismen achter terugkerende miskramen niet echt hebben begrepen. We weten nu dat een belangrijke determinant het slijmvlies van de baarmoeder is en hoe het embryo ‘ s helpt te implanteren. Veel van de behandeling is empirisch, het aannemen van theoretische behandelingen, niet op de wetenschap.

“Quenby heeft veel werk verricht om te proberen de rol van NK-cellen te begrijpen, wat niet erg duidelijk is geweest. Het belangrijkste is dat de onderzoekers niet zeggen dat ze slecht zijn, maar als er een toename is, kan het een nuttige marker zijn. Het zou de behandeling kunnen rationaliseren. Steroïden hebben bijwerkingen en zijn zeer blindelings gebruikt. Maar ze lijken een verschil te maken en ook aan de behoeften van artsen en patiënten op zoek naar hulp.”

Macklon zei dat terugkerende miskraam waarschijnlijk werd veroorzaakt door een aantal verschillende factoren in verschillende gevallen. “Een mogelijke oorzaak is het vermogen van het slijmvlies van de baarmoeder om goede embryo’ s te herkennen en te selecteren en bij sommige vrouwen is het niet in staat om dit vroeg genoeg te doen.”

een eerder door Quenby uitgevoerd klein gerandomiseerd onderzoek toonde een duidelijk verschil aan in de kans om een baby te krijgen in een groep van 20 Vrouwen behandeld met steroïden versus een groep van dezelfde grootte die placebo ‘ s kreeg. Maar ze geeft toe dat om goede conclusies te trekken, een proefgrootte van ongeveer 700 vrouwen nodig is.