Sergei Tcherepnin-Artadia

“Sergei Tcherepnin’ s solopresentatie viel op door zijn elegante eenvoud en verfijnde bescheidenheid van middelen door schilderkunst, beeldhouwkunst, geluid en Textiel te combineren, heeft Tcherepnin een oeuvre gecreëerd dat zowel formeel verleidelijk als speels boeiend is.”- Massimiliano Gioni, Associate Director and Director of Special Exhibitions, New Museum and Cecilia Alemani, Donald R. Mullen, Jr. Chief Curator and Director of High Line Art

Sergei Tcherepnin (1981) opereert op de kruispunten van geluid, beeldhouwkunst en theater. Computers en versterkers verbinden met kleine oppervlaktetransducers-apparaten die elektrische signalen omzetten in trillingen — hij orkestreert complexe meerkanaals composities waarin objecten (stalen dozen, meubels, platen zink en karton, foto ‘ s) worden omgezet in Luidsprekers. Vaak roepen queer, hybridized personages zoals de “Luisteren Cactus”, de “mais Mantis,” of de figuur van de pier Piper, Tcherepnin ’s scenario’ s cultiveren spel tussen dingen en lichamen, waardoor het publiek te ontwikkelen van een “score” voor het omgaan met deze geanimeerde objecten. Deze interacties suggereren nieuwe mogelijkheden voor intimiteit met geluid, waarbij “luisteren” een meer uitgebreide staat van activiteit impliceert: luisteren door aan te raken, luisteren door te openen, luisteren door te voelen, luisteren door te harnassen of luisteren door te lopen.Tcherepnin volgde een opleiding tot componist bij Maryanne Amacher en studeerde compositie aan het Bard College in Annandale-On-Hudson, New York. Veel van zijn werk cultiveert Amacher ’s concept van de “verschiltoon”, die het menselijk zenuwstelsel als interface neemt, en het oor als een neurophonisch instrument dat zijn eigen tonen produceert in reactie op externe trillingen (en een deel van de rol van het kunstwerk is dan om de aandacht te vestigen op deze tonen die in het oor worden geproduceerd, om ze uit het subliminale bestaan te trekken. Als integraal lid van Amacher ‘ s onderzoeksteam werkte hij onlangs samen aan een tentoonstelling van haar archief in de DAAD Galerie Berlin, en een reeks gerelateerde performances in Berlijn en in het Tate Modern, Londen.

meest recent was Tcherepnin ’s ambitieuze installatie Piper’ s Cave II: Ringing Rocks te zien in Greater New York, op MoMA I PS1. In 2014 was het werk van Tcherepnin onderwerp van een solotentoonstelling in het mit List Visual Arts Center in Cambridge, MA. Hij nam deel aan de 2014 Whitney Biënnale en in 2013, Tcherepnin werd opgenomen in het Georgische Paviljoen op de 55e Biënnale van Venetië, evenals de tentoonstelling Soundings in het Museum of Modern Art, New York (2013). Tcherepnin presenteerde een belangrijke site-specific sound and sculptural installatie als onderdeel van the Imminence of Poetics, de 30e Bienal de São Paulo; andere recente tentoonstellingen zijn Pied Piper, Part 1, Audio Visual Arts, New York (2012); Looking at Listening, with Ei Arakawa, Taka Ishii Gallery, Tokyo (2011); be a speaker. Zo zij het…, met Ei Arakawa en Gela Patashuri, CAC Brétigny (2011) en The Showroom, Londen (2011). Aankomende optredens zijn Whitney Museum of American Art, en recente optredens zijn onder andere The Kitchen, (2015) Portland Institute of Art (2013); The Kitchen, New York, with Woody Sullender (2013); Iwaki City Art Museum, Iwaki, Japan (2013); the Solomon R. Guggenheim Museum, New York (2012); Art Institute of Chicago met Das Institut en United Brothers (2012); Issue Project Room, Brooklyn met Woody Sullender (2012); the 30th Bienal de São Paulo, met Jutta Koether en Yuki Kimura (2012); en Gavin Brown ‘ s Enterprise, New York met Das Institut en United Brothers (2012).Sergei Tcherepnin ontving de Artadia NADA-prijs.