Silas Weir Mitchell and the ” rest cure | / Journal of Neurology, Neurochirurgy & Psychiatry

• historische noot
• rest cure
• hysterie

Weir Mitchell1 (1829-1914), de Amerikaanse neuroloog, bekend om zijn werk over causalgie, was ook geïnteresseerd in hysterie. Hij kwam het voor het eerst tegen bij soldaten tijdens de burgeroorlog.

in de civiele praktijk bij patiënten met neurose en hysterie ontwikkelde hij zijn “rustkuur”. Het was gebaseerd, zei hij, op morele en fysieke componenten beschreven in zijn boek Fat and blood2; de titel weerspiegelde zijn ervaring dat vrouwen met hysterie vaak dun en anemisch waren. Naast rust drong hij aan op het verwijderen van de patiënt uit hun omgeving, hen te vragen om hun levensgeschiedenis te schrijven, en het gebruik van lichaamsbeweging, elektrische stimulatie, en een voedzaam dieet. In zijn handen was een rustkuur een succes, misschien dankzij het immense respect en vertrouwen van zijn patiënten in hem. Maar Weir Mitchell was wijs genoeg om te anticiperen en daarmee te voorkomen wat we nu het ziektegedrag noemen:

“…de helft van de dag in bed liggen en een beetje naaien, en een beetje lezen, en interessant zijn en sympathie opwekken, is allemaal heel goed, maar als ze worden geboden om een maand in bed te blijven, en niet te lezen, schrijven of naaien, en om een verpleegster—die geen familielid is—dan rust wordt voor sommige vrouwen een nogal bitter medicijn en ze zijn blij genoeg om de opdracht te accepteren om op te staan en rond te gaan als de dokter een mandaat geeft dat aangenaam welkom is geworden en gretig gezocht.”1

bij een vrouw die doodziek was, ontsloeg hij zijn assistenten uit de kamer en verliet zichzelf al snel. Gevraagd naar haar overlevingskansen merkte hij op:

“Ja, ze zal binnen twee minuten de deur uit rennen; Ik heb haar lakens in brand gestoken. Een geval van hysterie.”

zijn voorspelling bleek gelukkig juist.

” ik drong aan, schold en plaagde en omkoopte en decoleerde langs de weg naar gezondheid; maar dit is wat het betekent om hysterie te behandelen.”

Weir Mitchell schreef verschillende klassieke boeken en papers.3,4 hij bedacht de term causalgia voor de hardnekkige pijn als gevolg van zenuwbeschadiging. In Reflex paralysis5 beschreef hij de plotselinge zwakte van de ledematen aan de zijde tegenover de voorbrein letsel, waarmee hij vijf jaar vooruitliep op de lateralisatie van de motorische functie door Fritsch en Hitzig.

hij bestudeerde postparalytische chorea, erytromelalgie (de ziekte van Weir Mitchell) en leidde daaruit af dat het cerebellum de beweging versterkt en versterkt.