The First Amendment Encyclopedia

in Department of Homeland Security V. MacLean, 574 U. S. _ _ _ (2015), bevestigde het U. S. Supreme Court een beslissing van het U. S. Court of Appeals voor het federale Circuit. Het had besloten dat de Transportation Security Agency (TSA) een fout had gemaakt toen het een air marshal ontsloeg omdat hij de fluit had geblazen op haar besluit om marshals niet op vluchten te zetten die bedreigd werden met kaping. Op deze foto, Federal Air Marshal Robert MacLean, L. A. Field Office, getuigt op Capitol Hill in Washington, dinsdag, juni 9, 2015, voor de Senaat Homeland Security en Governmental Affairs Committee oversight hoorzitting om de Transportation Security Administration (TSA) uitdagingen te onderzoeken. (AP foto / Cliff Owen, gebruikt met toestemming van de Associated Press)

in Department of Homeland Security V. MacLean, 574 U. S. _ _ _ (2015), bevestigde het U. S. Supreme Court een beslissing van het U. S. Court of Appeals voor het federale Circuit. Het had besloten dat de Transportation Security Agency (TSA) een fout had gemaakt toen het een air marshal ontsloeg omdat hij de fluit had geblazen op haar besluit om marshals niet op vluchten te zetten die bedreigd werden met kaping.MacLean ontsloeg voor klokkenluiden TSA beslissing over air marshals

Air Marshal Robert J. MacLean wist dat er geloofwaardige dreigingen waren van een aanval van Al Qaeda op vluchten die de TSA besloot geen personeel met marshals te sturen vanwege budgettaire beperkingen. Na te hebben geprobeerd om zijn superieuren om koers te keren, lekte hij de informatie aan MSNBC, die een verhaal publiceerde dat de TSA leidde om marshal protection te hervatten. Toen MacLean later de TSA dress code uitdaagde, waarvan hij dacht dat het te gemakkelijk was om TSA agenten te identificeren, bleek dat hij het eerdere verhaal had gelekt en hij werd ontslagen.De 7-2-uitspraak van het hof, geschreven door opperrechter John Roberts, ging grotendeels over de wettelijke interpretatie.De rechtbank zei dat de wet MacLean ’s openbaarmaking beschermde

specifiek moest de rechtbank beslissen of de openbaarmaking van MacLean werd beschermd door klokkenluidersstatuten die bedoeld waren om openbaarmaking in het algemeen belang te beschermen, dan wel of de openbaarmaking onbeschermd was omdat het verboden was door een TSA-verordening die “de openbaarmaking van” specifieke details van luchtvaartbeveiligingsmaatregelen verbood . . . informatie over het specifieke aantal Federal Air Marshals, de inzet of missies, en de methoden voor dergelijke operaties.””

door de taal van de relevante statuten te interpreteren, vond Roberts dat zij onderscheid maakten tussen wetten en voorschriften, en dat de TSA-verordening die zij tegen MacLean had toegepast, in deze laatste categorie viel. Hij vond verder dat standbeelden niet verbieden wat MacLean had gedaan, maar had gewoon toestemming van het Agentschap om “voorschriften voor te schrijven.”

hij erkende de bezorgdheid van de regering dat individuen “de openbare veiligheid ernstig in gevaar zouden kunnen brengen” door de bepaling van wat moet worden vrijgegeven aan individuele agenten over te laten, en merkte op dat dit onderwerp eerder aan de president en het Congres was om toe te spreken dan aan rechtbanken.In een afwijkende mening was rechter Sonia Sotomayor (samen met rechter Anthony Kennedy) van mening dat de wet in feite verbood wat MacLean had gedaan, maar waardeerde het feit dat de rechtbank een enge uitspraak had gedaan, zij het een uitspraak die zij te formalistisch vond.In de zaak wordt gewezen op de voortdurende spanning tussen pogingen van de overheid om informatie te beperken en het recht van het publiek om essentiële informatie te kennen, wat de pers soms van klokkenluiders krijgt.John Vile is hoogleraar politieke wetenschappen en decaan van het Honors College aan de Middle Tennessee State University. Hij is mede-redacteur van de Encyclopedia of The First Amendment. Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in 2009.

stuur Feedback over dit artikel