Oliver Reed: listy amerykańskiego żołnierza

nie ma wątpliwości, że Oliver Reed był jak każdy inny żołnierz, który wyjechał walczyć w rewolucji amerykańskiej, pisząc do domu swojej żony i czwórki małych dzieci w Pomfret, Connecticut, jak stacjonował wiele mil dalej w Nowym Jorku w kwietniu 1776 roku. „Chcę cię zobaczyć bardzo, ale nie mogę w tej chwili, ale mój hert jest z Tobą al tho jesteśmy w odległości od jednego nic innego, ale czas mam nadzieję, że przyjdzie, kiedy będziemy widzieć siebie nawzajem twarze ponownie w pece i bezpieczeństwa, więc nie więcej mój Der w tym czasie, ale będzie Rite do ciebie ponownie, jak tylko possabel”. W 2014 roku potomek Olivera Reeda przyszedł do David Library w Washington Crossing w Pensylwanii, ze stosem listów, które były częścią jego rodziny od kilku pokoleń. Pisane w latach 1776-1779 listy zaczęły składać się z opowieści o codziennym żołnierzu, który walczył w wojnie o niepodległość, tak jak jego żona borykała się z wielkimi trudnościami w domu.

urodzony 11 kwietnia 1746 roku w Attleborough w stanie Massachusetts, jako syn Ichaboda Reada i Elizabeth Chaffe, Oliver poślubił Betty Force z pobliskiego Wrentham. W 1771 roku para przeniosła się do małego miasteczka Pomfret w stanie Connecticut, gdzie wkrótce urodziła czworo dzieci. Kariera wojskowa Olivera rozpoczęła się w 1775 roku, kiedy służył przez dwanaście dni w Lexington przed utworzeniem Gen. Trzeci Regiment Israela Putnama w maju 1775 roku. W 1776 roku pułk został przeorganizowany jako 20. Continental pod dowództwem płk. Benedicta Arnolda i ostatecznie płk. Johna Durkee, pod którym Oliver został sierżantem Reedem. To właśnie w tym czasie pierwsze listy kolekcji zostały napisane w Cambridge w stanie Massachusetts, podobnie jak generał Washington wydał rozkazy dla pierwszych pułków maszerujących do Nowego Jorku. „agoing to march from this place in a fu days But whare We no not yet Sum say to new yourk”

generał Washington był chętnie przygotowany, gdy podejrzewano, że Brytyjczycy planują Przejście W kierunku Nowego Jorku, nie chcąc ryzykować brytyjskiej okupacji. Gdy Gen. Charles Lee przekazał Kongresowi ostrzeżenie, że inwazja jest nieuchronna, rozpoczęto przygotowania wzdłuż rzeki Hudson. „Lookout” był przygotowany do wydania ostrzeżenia brytyjskiej flocie na Long Island Sound, A liczne pułki zostały wysłane w celu zabezpieczenia tego obszaru. Stanowiska baterii zostały zbudowane wzdłuż rzeki Hudson i portu w Nowym Jorku, z widocznym miejscem jest Paulus Hook w stanie New Jersey. Przez kilka miesięcy Oliver pozostał w Nowym Jorku, zanim udał się do Paulusa Hooka podczas bitwy o Long Island.

nigdy nie zawodząc napisać do domu do swojej rodziny, Oliver zaczął stawić czoła kilku trudów, podczas gdy z dala. Choroba była stała i Oliver zachorował wiele razy, ale przechowywane beztroski duch o tym, kiedy napisał na 5 maja, ” muszę tel Ci sumthing, że Beleve uczyni Cię Lafe piłem sum tee sence mam Ben sik i to tak dobre, że nie mogłem pomóc przez sum dla Ciebie i wysłałem ci pół funta dobrej tee i mam nadzieję, że zrobi ci kratę del dobrego.”Marząc o ogórkach i wędlinach żony, nie było nic dziwnego, że wielka chęć powrotu do domu do rodziny i ciągłe planowanie powrotu do domu wkrótce.

wkrótce Oliver pisał od Paulusa Hooka, gdy 20. Continental stacjonował wzdłuż wybrzeża New Jersey. Obecnie dzielnica w Jersey City, Paulus Hook byl wybitnym miejscem lad w polaczeniu z Nowym Jorkiem. Założona jako jedna z kilku baterii wzdłuż Hudson z zamiarem uniemożliwienia brytyjskiej flocie płynącej do Nowego Jorku, Paulus Hook był nieustannie broniony i dwukrotnie brał udział w działaniach w lipcu 1776 roku. Pomimo choroby na czas, Oliver był w stanie odnieść się do żony niepowodzeń i szczegółów bitwy na Long Island.

a co do wiadomości mam tylko trochę na prawo, ale dam ci krótką relację z bitwy na Long Island wróg wylądował na wyspie 24 sierpnia dnia 27 o godzinie 2 rano bitwa rozpoczęła się i trwała do dnia 29 w nocy, a potem nasi ludzie opuścili wyspę i przybyli do Yorku, a teraz nasza armia ma zebrać, co jest o wiele lepsze niż to było, gdy było Devideed strata po naszej stronie nie jest jeszcze Żadna, ale dzięki temu, co mogę Lern to tis nie les wtedy jeden thoushand zabił i wziął do niewoli wrogowie Los przez najlepszych kont, że Genrel może dostać jest 3 do 1 zabity i nie tak maney wziął 27 i 28 dni było hottes Walki nasi ludzie stali thair ziemi jak ludzie i fet jak herose nie było na wyspie mój własny, ale se je, że ware w acshon i thay powiedział mi, że wróg podszedł do linii 3 razy i nasi ludzie je Retreet powrotem do winogron, które przecinają pasy przez nich.

listy Olivera kończą się długą przerwą i chociaż nie wiadomo, gdzie był, dopóki jego następny List nie umieścił go w Valley Forge w Pensylwanii, 20 Pułk Kontynentalny nadal odgrywał aktywną rolę. Po przegranej pod Long Island, która zmusiła Wojska Washingtona do wkroczenia do New Jersey, pułk pułkownika Durkee ’ ego był obecny na brzegach Delaware w 1776 roku oraz w bitwach pod Trenton i Princeton jako część brygady gen. Hugh Mercera. Sam pułkownik Durkee został ranny w bitwie pod Princeton. 20 Pułk Kontynentalny został ponownie zreorganizowany w styczniu 1777 roku jako 4 pułk Connecticut, a dwie kompanie pod dowództwem pułkownika Durkee zostały wysłane do nękania Brytyjczyków wzdłuż rzeki Raritan w Bound Brook i Raritan w stanie New Jersey. W marcu pułk pułkownika Durkee ’ ego wszedł w skład dwóch pierwszych brygad wysłanych do Peekskill w Nowym Jorku, aby wspomóc generała Putnama, który objął tam dowództwo. Chociaż nie zachowały się tam żadne listy od Olivera, karty służbowe wskazują, że był on obecny na miejscu między lipcem a wrześniem 1777 roku.

do tego momentu Betty samotnie wychowywała ich czworo dzieci, Nabby ’ ego, Olivera, Chestera i Betsey. Rodzina miała niewiele i wymagała pomocy od sąsiadów, zwłaszcza w miesiącach zimowych. W pewnym momencie Betty musiała przenieść dzieci do nowego domu z nieznanych powodów. Pieniądze z pewnością był problem rodzina obliczu i Oliver dał do zrozumienia, jak bardzo chciał, że miał wystarczająco dużo, aby wysłać do domu do rodziny. W swoim jedynym zachowanym liście do Olivera w sierpniu 1777 roku Betty napisała, że tragedia uderzyła w dom. Dwoje ich dzieci, Nabby (ur. 14 października 1771) i Chester (ur. 16 listopada 1774) zmarło. Ich najmłodsza córka Betsey, która zmarła wkrótce po swoich pierwszych urodzinach we wrześniu, została opisana jako chora, gdy jej rodzeństwo zmarło.

Chester był ekstremalnie zły z obozowym ale i zgniłą gorączką ustawioną w pore litel Creatre był bardzo zły w czynie, ale pacent jako Lam nie złożył żadnego komplementu tylko mome jestem zmęczony jestem zmęczony, ale dziecko pore mam nadzieję, że jest gon odpocząć w ramionach Jisus

w dniu 18 kupiony wschód słońca semed być uderzony Deth ale żył do 19 jest słońce w dół nigdy nie widzę ciała dy w takim destressie jak on miał swoje zmysły do ostatniego i ostatnie słowa powiedział było jestem przyjściem jestem przyjściem jestem przyjściem i sięgnął jego litel ręce tak Cześć jak mógł oh jak trudno było rozstać się z moim dzieckiem, ale mam nadzieję, że poszedł odpocząć

„chociaż sąsiedzi byli uprzejmi wokół mnie, ale nie było ojca, który by im pomógł i współczuł.”Betty kontynuowała, wyrażając ból odczuwany po śmierci swoich dzieci bez Olivera, aby tam być:” mój Doktorze, mam nadzieję, że zrobisz wszystko, co w twojej mocy, aby wkrótce wrócić do domu dla mojego kłopotu i Destres jest tak wielki, że oddałbym cały świat dla mojego nerest frind, aby mnie pocieszyć.”Niestety dla Olivera, był chory w tym czasie w Peekskill, zbyt daleko, aby móc wrócić do domu, aby pocieszyć żonę w tak przerażających czasach.

bez męża w domu, aby ją wspierać, Betty do tego momentu polegała na pomocy sąsiadów i przyjaciół w Pomfret. Gdy zbliżała się zima, została sama z tylko jednym dzieckiem, które przeżyło, podczas gdy jej mąż był w Valley Forge. Betty nie miała nic innego do roboty, jak przeprowadzić się do rodzinnego miasta Wretham, aby zamieszkać z rodzicami Olivera, co wyraził w liście napisanym do domu w styczniu 1778 roku: „Pragnę zwrócić Ci moje Herty podziękowania za Twoją Ciness do mojej żony & syn biorąc je z Tobą tej zimy mam nadzieję, że będę bel zapłacić wszystko trobel jesteś w & jestem gotów to zrobić, jeśli żyję, aby Powrócić Jak to Plesed Bóg wszechmocny w łonie jego Devine Provadense zabrać od nas nasze dzieci nie murmer ani Complayn.”

Oliver czuł się winny, że musiał obciążać rodziców, ale jego rodzina miała niewiele, a on był daleko jest narażony na drobną ospę i oglądanie swoich kolegów, aby przejść do życia w jaskiniach, jak zima postępuje. Zaledwie w poprzednim miesiącu, był świadkiem śmierci swojego kapitana, Stephan Brown: „został ranny w Mud Fort z piłką musquete ze statku został postrzelony w jedną stronę szyi piłka Lodg w jego ciele żył 24 Nasze i zmarł.”Oliver wydawał się zazdrosny o Browna, stwierdzając, że jest teraz wolny od wszelkich kłopotów, nie słysząc już dźwięku żołnierzy ani widząc „szaty zwinięte we krwi”, podczas gdy Oliver prosił o więcej koszul od swojej rodziny. Do tego momentu nie jest pewne, jak bardzo religia miała wpływ na życie Olivera, ale jak to zrobił w poprzednich listach mówił o życiu pozagrobowym jako wolnym od takich kłopotów, jak był świadkiem i śmierci swoich dzieci. Niepewny, czy ujrzy swoich rodziców i rodzinę, powiedział: „Boże, daj nam żyć, abyśmy znów spotkali się na tym świecie: jeśli nie jest to moje pragnienie i modlitwy do Boga, abyśmy mogli spotkać się w niebiańskim świecie, gdzie thare nie jest już Deth: ani dźwięk woryer ani szaty Rold we krwi.”

w nadchodzących miesiącach Oliver udał się na urlop, podczas gdy jego pułk w końcu dotarł do White Plains w Nowym Jorku. Nie widzimy więcej listów od Olivera, który według kart służbowych był chory w Norwalk, Connecticut, od lipca do września 1778 roku. Wcześniej od jesieni 1776 do marca 1777 w Norwalk znajdował się szpital pod kierownictwem Williama Eustisa, w którym przebywało 700 pacjentów.

Oliver Reed zmarł 21 października 1778 roku po długim pobycie w Norwalk i został oficjalnie „domniemany martwy” przez wojsko w listopadzie. W ostatnim liście w kolekcji Betty napisała do swojej rodziny, aby wyrazić swój żal po stracie męża: „brat wasz, który był częścią was kości z waszych kości i ciała z waszego ciała, jest gon i nie jest już wśród żywych, ale jest zgromadzony ze zmarłymi, Sufer me your ungodny Sister to Speak a word in your Ear be all so Ready Becawse there is gniew strzeżcie się, aby Was nie zabrał z kamieniem na nogi tego, który ściął Waszego Brata, to jest śmierć mesanger.”Zaledwie rok wcześniej Betty straciła trójkę swoich dzieci, a teraz była wdową z pięcioletnim synem do opieki. Wkrótce ponownie wyszła za mąż w listopadzie 1784 roku za Samuela Bugbee; mieli syna o imieniu Chester, o którym wspomniał Młody Oliver Reed Jr. w liście napisanym w 1788 roku z New London w stanie Connecticut. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1788 roku. Betty Reed zmarła w 1821 roku.

Oliver Reed był tylko jednym z tysięcy, którzy służyli w rewolucji amerykańskiej. Podczas gdy jego życie zostało tragicznie skrócone w wieku trzydziestu trzech lat, jest on pamiętany przez jego listy, które przetrwały w jego rodzinie od prawie dwustu pięćdziesięciu lat. Pozwalają nam przyjrzeć się bliżej życiu żołnierza, podobnie jak wielu innych, gdy zachorował, walczył w bitwach i nieustannie myślał o swojej rodzinie w domu. Betty zostawiła tylko jeden list, ale korespondencja z mężem pokazała, jak wiele przeszła, próbując samodzielnie opiekować się dziećmi i domem.

Connecticut Town Birth Records, pre-1780 (Barbour Collection). Provo, UT, USA: Ancestry.com, Operations Inc, 2006.

lub do BR, Cambridge, MA, 20 marca 1776.

Eric Manders, The Battle of Long Island (Monmouth Beach, N. J.: Philip Freneau Press, 1978), 10-13.

OR to BR, New York, May 5, 1776.

Barnet Schecter, The Battle for New York: the City at the Heart of the American Revolution (New York: Walker & Co., 2002), 85-87, 182.

OR to BR, Paulus Hook, NJ, September 4, 1776

Charles H. Lesser, the Sinews of Independence: Monthly Strength Reports of the Continental Army (Chicago: University of Chicago Press, 1976), 43.

William S. Stryker, the Battles of Trenton and Princeton (Spartanburg, SC: Reprint Co., 1967), 379.

The Papers of George Washington Confederation Series. 8:268.

skompilował akta służby żołnierzy, którzy służyli w armii amerykańskiej podczas wojny o niepodległość. National Archives Trust Fund Board: Washington, 1976. David Library of the American Revolution Film 46.

Kolekcja Barbour.

BR to or, Pomfret, 31 sierpnia 1777.

David Library of the American Revolution Film 46.

lub do BR, Valley Forge, 8 stycznia 1777.

David Library of the American Revolution Film 46.

Kolekcja Barbour.

David Library of the American Revolution Film 46.

BR to family, Wrentham, October 27, 1778

Barbour Collection.

OR to BR, New London, 1788.