rzeki Ouse; pięć różnych rzek.

Ouse. (The Yorkshire Ouse)

the Upper and Lower Ends of the Yorkshire Ouse, (Yorks. Evening Post 1891)

trzy rzeki w Anglii mają wspólną nazwę Ouse, jedną z nich jest fenland drenująca rzeka, znacznie zaprojektowana; szybciej płynąca rzeka Yorkshire, która została zaprojektowana na dużej części swojej długości do żeglugi. Trzeci przechodzi z West Sussex na południowe wybrzeże w East Sussex; ponownie Ta droga wodna widziała prace inżynieryjne na swojej długości, aby wspomóc zarówno drenaż, jak i nawigację. Ostatni; Ouseburn to mały, niegdyś mocno zanieczyszczony przemysłowy dopływ Tyne, który łączy się z rzeką w sercu niedawno przebudowanego frontu rzeki Newcastle.

jedna z czterech Królewskich rzek Anglii, najmniej znana i najmniej opisana z grupy. Tytuł ten został nadany przez Edwarda spowiednika w 1064/5 w celu ochrony ludzi, którzy pracowali po i wzdłuż rzeki od siebie i od siebie nawzajem. Ouse jest tylko jedną z czterech rzek, które dziś funkcjonują jako prawdziwie komercyjna droga wodna, wciąż konkurując z kolejami transportującymi kruszywa o niskiej wartości w połączeniu z kanalizowanym systemem dróg wodnych Aire i Calder Navigation.

rzeka, w przeciwieństwie do rzeki Trent, którą łączy, tworząc ujście rzeki Humber w trent Falls, jest rzeką o dużej mocy; przez prawie sto lat zrezygnowała z dużej części swojego przepływu na rzecz chłodzenia turbin wielkich elektrowni w South Yorkshire, w tym Eggborough i Drax.

Wieże Chłodnicze Elektrowni Drax.

nie jest to rzeka z bezpiecznym punktem wyrastającym z gleb Yorkshire Dales lub Moors, choć spora część z nich spływa przez kilka głównych dopływów; Nidd, Swale, Wharf, Don, Derwent i Ure. Powstaje u zbiegu Ure i Swale. Strumień o nazwie Ousebeck wpływa do Ure w górę rzeki od zbiegu ze Swale, ale nie jest to rzeka. Rzeka niegdyś uformowała się płynąc w kierunku południowym przez York i dalej do portu Goole.

Goole

Goole był głównym portem załadunkowym Yorkshire, w górę rzeki do dopływów do Sheffield, Leeds i wszystkich innych miast leżących w głębi lądu lub wysyłających swoje wyroby do świata. Port jest dziś znacznie mniejszy i zależy od ruchu przybrzeżnego, który przenosi zboże i inne materiały rolnicze, węgiel i kruszywa. Miasto Leeds nadal otrzymuje Kruszywo za pośrednictwem transportu barkami z Doliny Trent, niewielki ruch rzeczny pozostaje na rzece, z wyjątkiem łodzi rekreacyjnych, których jest coraz więcej. Kilka śluz w miejscach, które chronią głębokość wody do wszystkich jej głównych rzek, które z kolei były żeglowne na duże odległości; Ure aż do Ripon.

Ouse jest rzeką błotnistą, choć przed budową jej śluzy była pływowa na prawie całkowitą długość. Dzisiaj muły są przenoszone z jego szybciej płynących dopływów do spełnienia jego wolniejszy przepływ pozwalając wodzie zacząć tracić ładunek osadów, które posiada w zawieszeniu, od dołu ostatniego śluzy i jazu pływy mieszać się muły dalej i z nimi rozłożone w szerokim kanale siły przypływu i przepływu ubijają Ouse w prawdziwie mętny kanał.

Ouse w powodzi.

z powodu śluz i innych przeszkód nie tylko w głównej rzece, ale jej dopływach łosoś miał trudności z powrotem do systemu rzecznego po zanieczyszczeniu, które Główne miasta i miasta tych dróg wodnych zanieczyściły je, metale, ścieki i ciepło. Rzeka doczekała się zrzutów przemysłowych ze względu na zamknięcie przemysłu i utylizację odpadów doprowadzających wody do dobrego standardu. Ryby na ogół zniknęły z wielu zakątków bardziej uprzemysłowionych rzek w zlewni Ouse, takich jak Don, w połowie XX wieku, wraz z wielkimi zamknięciami przemysłowymi w latach 70.i 80. jakość wody zaczęła się poprawiać, co nasiliło się w latach 90. wraz z ulepszeniem oczyszczalni ścieków wzdłuż jej długości. Obecnie, wraz z coraz lepszą jakością wody w zlewni i przepływami rybnymi, które są blokowane, w połączeniu ze zmianami w zarządzaniu wodą chłodzącą w miejscach elektrowni i zamknięciem większości kopalni węgla w Południowym i zachodnim Yorkshire, rzeka powraca do łowiska, które kiedyś było. Agencja Ochrony Środowiska informuje obecnie o zwiększaniu się liczebności łososia w dorzeczach Ure z dobrymi stadami narybku i parr. Grube łowisko powróciło do tego, co było w XIX wieku, chociaż rybołówstwo jest teraz w większości obszarów kontrolowanych, gdzie następnie było na dużej części swojej długości otwarte dla wszystkich.

oczyszczanie wielu historycznych, opuszczonych zanieczyszczeń wody minowej w zlewni rzeki w pewnym stopniu przyczyniło się do przywrócenia najbardziej zanieczyszczonych strumieni do słodszej wody. Istnieją jednak inne obawy; obciążenia zanieczyszczeniami z odwodnienia dróg i spływu miejskiego są stałymi problemami; te rozproszone zafałszowania są spotęgowane przez wysokie obciążenia odżywcze z praktyk rolniczych. Wiele jeszcze jest do zrobienia, choć wiele zostało osiągnięte.

The Great Ouse.

Great Ouse wypływa z kredy, która tworzy Chiltern Hills i płynie w kierunku północnym w kierunku Ely, Kings Lynn i dalej, aby wejść do Wash. Jest to duża rzeka, szeroka i odprowadzająca dużą część Northamptonshire, Buckinghamshire, Bedfordshire Cambridgeshire, West Norfolk, a także części Lincolnshire i Suffolk. Jest to jedna z najbardziej zmienionych rzek w Europie, środkowe i morskie odcinki są zaprojektowane jako dreny, niezwykłe kanały, które pobierają wodę z ziemi, aby umożliwić intensywną produkcję rolniczą torfowisk. Od czasów rzymskiej okupacji prowadzono prace melioracyjne, aby umożliwić wykorzystanie części bardzo żyznej ziemi, którą były bagna. Po podboju Anglii przez Normanów powoli toczyło się wokół klasztorów. Była to ziemia na małą skalę od bagna aż do XVII wieku, kiedy główny właściciel ziemski tamtych czasów, Książę Bedford zdecydował, że istnieje potrzeba maksymalizacji jego wartości gruntów i jednocześnie poprawy życia ludności na jego ziemiach. Netherlander Cornelius Vermuyden, który osuszał Maurów na brzegu rzeki Trent dla króla Karola i został sprowadzony, aby ponieść swoje umiejętności na lądzie i rzece. To na pewno zrobił, rzeka przestała się wyginać i meander przybrał charakter, który utrzymuje dziś, choć wtedy w bardziej prymitywnej formie; obecny układ dróg wodnych jest produktem trwających reakcji na wydarzenia, szczególnie ekstremalne warunki pogodowe i powodzie.

źródło Wielkiego Ouse.

najbardziej zauważalnymi odcinkami cieśnin wodnych w Anglii są rzeki, w których rzeka rozdziela się w Earith w Cambridgeshire na stary i nowy poziom Bedford lub rzeki, w których kanały są cieśniną na sześć mil lub więcej bez żadnych odchyleń. Stary poziom stanowi oryginalny kanał odwadniający Vermuyden.

Old Bedford River było miejscem eksperymentów przeprowadzonych w XIX i na początku XX wieku, aby udowodnić, że świat jest płaski; wykorzystali oni niezrównaną geometrię dróg wodnych do wizualnego śledzenia żaglówki wiosłującej po danym kursie i ustalenia jej masztów na horyzoncie.

w okresie wiktoriańskim przez drogi wodne fen, które tworzyły system odwadniania, który zasilał wodę do rzeki, były pompowane na różnych poziomach przez silniki napędzane parą, fen był oznaczony przez płaski krajobraz przez wysokie kominy przepompowni.

Old Bedford River or Level.

Wielki Ouse miał młyny wodne rozsiane na prawie całej swojej długości do mielenia zbóż uprawianych w miejscowościach wzdłuż jego brzegów od ponad tysiąca lat. Doomsday Book (1086) odnotował dwa młyny wodne w Great Barford, w Bedfordshire, jeden wart 22S, a drugi 7s i 80 węgorzy, waluty fens. Obecnie na południe od Kings Lynn w Saddlebow znajduje się elektrownia zasilana gazem; zbudowana w latach 90. i oddana do użytku w 2012 roku: w pobliżu istnieje system wytwarzania odpadów do energii, który wykorzystuje również dopływ wody do chłodzenia rzek.

wody tego wielkiego systemu wodnego były sceną wielu największych meczów wędkarskich w Anglii z wieloma tysiącami wędkarzy ustawiającymi się na brzegach mil na milę, na połowy zawsze wpływała sezonowo nie tylko temperatura wody, ale poziom przepływu, który może być dramatycznie zmieniany do woli. Na górnym końcu rzeki w Denver znajduje się duży zestaw bram śluzowych, które służą do kontroli zagrożeń związanych z zalaniem morza lub powodzią z góry. Wielki Ouse jest dobrym przykładem zarządzania rzekami na co dzień, ale zawsze udało mu się zrobić nieoczekiwane i wznieść lub opaść bez ostrzeżenia coursing katastrofalne powodzie i czasami blisko niedostatku wody w jej brzegach.

Śluza Denver.

na południe od Kings Lynn, zasilana gazem Elektrownia elektryczna z Zachodniego Brzegu.

inny roboczy element Great Ouse i jego dopływów, takich jak rzeka Cam i Little Ouse, był nawigacją, aż do Bedford i dalej węgiel był transportowany barkami do nabrzeży wzdłuż brzegów. Duże barki żeglarskie przewoziły również Zboże ze społeczności rolniczych w głąb lądu do portu w Lynn. Żelazo i stal były wysyłane w górę rzeki do miast, aby zaopatrywać odlewnie rolnicze, które rozwinęły się w XVIII wieku. Korzystanie z nawigacji wygasło w 1950 roku, kiedy transport drogowy wraz z koleją w końcu sprawił, że korzystanie z niej było zbyt kosztowne, a w 1970 roku śluzy nawigacyjne prawie wszystkie popadły w ruinę; to się jednak zmieniło i nawigacja, rekreacyjna w większości jest ponownie możliwa Z Bedford

niektóre komercyjne nawigacje wracają do rzeki; transport gliny z kamieniołomów wzdłuż jej brzegów w celu zaopatrzenia cegielni w Bedford, przemysł wykorzystywał rzekę zarówno do transportu surowców, jak i gotowych wyrobów z cegły i płytek do Londynu, który był łatwo zarządzany przez Punkty dostępu lub skrzyżowania rzeki do Grand Union Canal.

Gliniany Dół Fenland.

woda w rzece przez lata zmieniała się pod względem jakości, a gdy osady wzdłuż jej brzegów rozwinęły się w Miasta i wsie, jakość ucierpiała, choć nigdy nie była tak rażąco zanieczyszczona, jak wiele angielskich rzek przemysłowych w Midlands i na północy. Obecnie problem nutryfikacji jest głównym problemem obok ścieków komunalnych i zakładów przetwórstwa spożywczego. W wielu przypadkach główni przetwórcy żywności nadużywali rzeki z dużymi ilościami wód zrzutowych, które zanieczyszczały rzekę skrobią z ziemniaków i gnijącymi zielonymi odpadami, które rozwinęły się jako maty śmierdzących glonów, które głodziły wodę z tlenu w pewnych okresach cyklu rolniczego. To się zmienia, powstały i powstają duże zakłady utylizacji odpadów; są one podobne pod względem wydajności do tych w dość dużych miastach, ale do przetwarzania odpadów z wiórów i zakładów produkcji grochu.

Fabryka chipów McCaina; największa w Europie.

Wielka Ouse ma dopływ Little Ouse, który ma odmienny charakter geomorficzny niż inne rzeki fen; Nene, Welland i Witham

mała Ouse

ta rzeka jest dopływem, ale ma uderzająco inne źródło i tworzy częściowo granicę między hrabstwami Suffolk i Norfolk. Wznosi się w rzucie kamieniem od rzeki Waveney, w pobliżu wsi Thelnetham, która płynie na wschód. Mały Ouse płynie na zachód.

u ujścia rzeki Little Ouse.

rzeka jest produktem Brecklandu, głównie suchego piaszczystego odpadu, który zalewa kredę. W jej górnych partiach brak intensywnego rolnictwa pozwala na pojawienie się na powierzchni geologii korzeniowej, oznak ostatniej wiecznej zmarzliny z epoki lodowcowej i okrągłych otworów rozpuszczających zaznaczonych na piaszczystej powierzchni kredowej poniżej.

rzeka jest płytkim, ale szerokim strumieniem przez Thetford i pogłębia się w Brandon, gdzie jakość wody zaczyna wykazywać oznaki zanieczyszczenia rolniczego i wzbogacania składników odżywczych. Gęsty z chwastem na moście, który dzieli dwa hrabstwa, ale nadal można zobaczyć dobry zapas pstrąga. Duża amerykańska stacja lotnicza w Lakenheath odprowadza swoje ścieki do strumienia, zanim rzeka opuści Breck i zejdzie do właściwego fen.

Little Ouse była żeglowna przez wiele wieków aż do II wojny światowej aż do Thetford, dziś rzeka może prowadzić małe jednostki przez nową śluzę przylegającą do mostu w Brandon, ale nieco dalej ze względu na skały odpadowe na korytu rzeki. Moc rzeki była tradycyjnie ważna dla regionu, mieląc pszenicę i oleje, w Thetford był młyn specjalnie używany do mielenia ziaren kawy, jest to nadal punkt monitorowania wyższego poziomu używany przez Agencję Środowiska do pobierania próbek i rejestrowania poziomów przepływu rzek.

Shield Beetle By The Little Ouse.

jest to wolno poruszająca się rzeka, ale może gwałtownie wzrosnąć w odpowiedzi na intensywne opady deszczu. Średnia głębokość 65 centymetrów może być normalna w lutym i marcu, ale wzrost szczytowy przekraczający trzy metry dodatkowego przepływu można zarejestrować w ciągu dwóch dni (marzec 2013), zanim szybko; w ciągu kilku godzin powrót do normalnej płytkiej głębokości. Takie miganie jest wyjątkowe, ale odzwierciedla zmieniające się wzorce pogodowe epoki.

Sussex Ouse

Ouse jest zaprojektowaną drogą wodną na dużej części swojej długości, która w minionych stuleciach służyła jej zapleczu jako główny korytarz transportowy. Ma kilka pretensji do sławy, w tym o samobójstwie Virginii Woolf; utopiła się w rzece w marcu 1941 w pobliżu Rodmell.

Virginia Woolf

Sussex Ouse wznosi się w Glinach Górnego Wealdu w pobliżu Little Bedding i podobnie jak wiele małych rzek Wealden, które wznoszą się w obszarze prawie w równej odległości od siebie, płyną na południe, znajdując szczeliny przez kredy, w tym przypadku w Lewes, aby dotrzeć do kanału La Manche. Ouse wpływa do morza w porcie Newhaven, choć początkowo w Seaford nieco dalej na wschód.

Ouse w pobliżu swojego początku, typowy leśny strumień Weald

rzeka była żeglownym kanałem z ponad 19 śluzami w eksploatacji w XVIII i XIX wieku, które pozwalały statkom przepłynąć z morza do niedaleko Ardingley, na północ od Haywards Heath. Ta droga wodna nigdy nie była bardzo opłacalną żeglugą, ponieważ jej głównym towarem transportu były potrzeby rolnicze, takie jak wapno i kreda, aby poprawić glebę gruntów przylegających do rzeki, obornik był głównym ładunkiem, węgiel zarówno do użytku domowego, jak i do zgniatania wapienia w piecach był kolejnym ważnym elementem transportu towarowego. Dziś ta rzeka nadal demonstruje swoje dawne historyczne wykorzystanie poprzez swój kanalizowany wygląd przez większą część swojej długości.

Rzeka Canal.

Ouse jest rzeką, która nie ma poważnych problemów z zanieczyszczeniem przemysłowym, choć w przeszłości ścieki i Nitryfikacja były głównymi problemami, z którymi należy się zmierzyć. Kilka miejskich oczyszczalni ścieków odprowadza do jego wód, a duża liczba izolowanych społeczności również odprowadza do niego ścieki. Stale rosnące problemy z rozproszonymi zanieczyszczeniami są ciągłym problemem. Jakość wody rzeki ma wysoki poziom amoniaku, fosforanów i azotanów, poziom tlenu jest dobry głównie ze względu na napowietrzanie wody przez małe jazy, które zaznaczają pozostałości miejsc śluzy na jej długości.

rzeka jest ważnym tarłem troci morskich, chociaż istnieją problemy na kilku dopływach zlewni, gdzie Żwirki są zagęszczane lub muły sprawiły, że żwiry nie nadają się do składania jaj.

rzeka była źródłem energii dla wielu młynów wodnych na przestrzeni lat; niektóre z nich, takie jak w Barcombe Mills, służyły do wydobycia ropy naftowej oraz do formowania i polerowania guzików, a także do mielenia zbóż.

Polityka wykorzystania rzeki jest prosta na Ouse; istnieje pragnienie, aby ponownie rozwijać nawigację powyżej Lewis do użytku rekreacyjnego, podczas gdy społeczność Rybacka nie chciałaby takiego rozwoju. W wielu takich przypadkach na rzekach w przeszłości argumenty te wygrywali ci, którzy mają głębszą kieszeń i są w stanie najskuteczniej zarządzać swoim punktem widzenia poprzez dochodzenia i ministrów Korony.

koryto rzeki w wielu częściach jest formowane w glinie zarówno naturalnie, jak i tam, gdzie nawigacja zapewniła przepływ sztucznie kierowany, jest wyłożone działaniami nawigatorów w celu wodoodpornienia koryta. Ta szczelna powierzchnia pozwala rzece dramatycznie migać i sprawia, że jest podatna na powodzie

może to być niewielka rzeka, ale ma zdolność do wykazania jako mikrokosmosu wielu chorób dotykających rzeki w całej Wielkiej Brytanii.

The Ouseburn; Newcastle upon Tyne.

Ouseburn jest małym dopływem Tyne, z którym zbiega się na modnym obecnie Newcastle riverside, niegdyś brudnym i zanieczyszczonym dokach pływowych i krajobrazie rzek. Dziś rzeki są czystsze, mają swój sprawiedliwy udział pływających i niewidocznych odpadów obecnych, ale turyści i miejscowi ludzie odzyskali środowisko rzeki; zarówno od strony brzegu i powierzchni rzeki do zabawy i relaksu.

dziś Zapora Tyne zatrzymuje wodę z powrotem w głównej rzece na niskim krawacie, który ukrywa cuchnące błoto wzdłuż brzegów i działał jako kosmetyczne odmłodzenie Ouseburn; brzegi, których kiedyś były pokryte śluzem, porozrzucane, śmierdzące i nieatrakcyjne dla wielu. Dziś wzdłuż jego bocznego odcinka jest jednym z najbardziej popularnych miejsc do związania łodzi i cennych biurowców i restauracji rywalizują o przestrzeń z widokiem na nią.

dwa kontrastujące widoki na Ouseburn w Biker na skraju Newcastle.

chociaż wiele zostało zrobione dla ulgi tej małej rzeki, to jest jeszcze więcej do osiągnięcia. Stare fabryki nie zanieczyszczają już ludzi, którzy mieszkają i pracują wzdłuż brzegu w pracowniach projektowych i sklepach, przejęli kontrolę nad Radą Miasta i tymi cumującymi łodziami domowymi i cumującymi łodziami rekreacyjnymi, które oznaczają, że rzeka jest zaangażowana; po raz pierwszy od kilkuset lat.

rzeka wznosi się w pobliżu lotniska Newcastle w Callerton i przepływa przez Jesmond Dene; wszystko to w granicach współczesnego miasta.

Rzeka Przepływająca Przez Jesmond Dene 1900.

do rzeki wpłynęły wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia, których ślady pozostawiono w osadach u zbiegu z Tynem. Niewielka długość rzeki miała wiele zrzutów, wody wydobywcze z okolicznych kopalń od dawna zamknięte, garbarnie i farbiarnie: rzeka, choć nadal ma problemy z odpływem miejskim i zanieczyszczeniem ścieków ze źródeł pozapunktowych.

Postscript.

rzeki kraju mają wiele wspólnego, choć zupełnie odmienne w warunkach geograficznych, geologii i hydrologii. Clean Rivers Trust planuje opublikować opisy wielu rzek w Wielkiej Brytanii w nadchodzących miesiącach: niektóre rzeki europejskie również zostaną opisane, a inne, jeśli i kiedy zostaną zauważone.

opisy mój szew krótki lub na pewno nie encyklopedyczny, ale mam nadzieję, że zmoczą apetyt, aby przejść dalej w szczegóły, które można pominąć i znaleźć gdzie indziej.

woda jest esencją rzeki.